سفارش تبلیغ
صبا ویژن

دانشجویان برق دانشگاه خمینی شهر

 

 

گرمایش دی الکتریکی یک روش گرم کردن یک ماده غیر رسانا ، یعنی یک دی الکتریکی ، با ولتاژ ها ی فرکانس بالا است ماده بین صفحات فلزی ای قرار می گیرد که به آن ها یک منبع فرکانس بالا وصل شده است سپس دی الکتریکی و صفحات تشکیل یک خازن می دهند و یک میدان الکترواستاتیکی در دی الکتریکی برقرار می شود . چون از فرکانس های خیلی بالا، تا200MHz استفاده می شود جابجایی الکترون ها در دی الکتریک سریع می شود این باعث گرمای قابل توجهی در ماده می شود .

گرمایش دی الکتریکی دو امتیاز اصلی نسبت به سایر انواع گرمایش دارد :

گرمای سریع فراهم می کند

گرما به طور یکنواخت در ماده تولید می شود به عبارت دیگر داخل ماده همزمان مانند سطح آن گرم می شود به علاوه گرمایش دی الکتریکی می تواند به سادگی کنترل شود و قابل پیش بینی باشد ، با دانستن خواص دی الکتریکی موادی که باید گرم شوند ، زمان های دقیق گرم شدن می توانند به سادگی محاسبه شوند.

گرمایش دی الکتریکی کاربردهای خیلی متنوعی دارد ، از تولید بارانی های پلاستیکی تا پخت بیسکویت . گرمایش دی الکتریکی به خصوص در صنایع چوب کاری، غذایی و پلاستیکی به کار می رود .

یک کار برد نوعی تولید نوعی تخته چند لا است .

 در گذشته ، لایه های چوب و چسب تحت فشار با بخار گرم می شدند تا اینکه چسب ذوب شده و چوب محکم به هم می چسبیدند. زمان های زیادی لازم بود تا گرما در چوب نفوذ کند ، چسب یکنواخت ذوب نمی شد و به طور نایکدست خشک می شد . با دی الکتریگرمایش دی الکتریکی ، به دلیل تقاوت خواص دی الکتریکی چسب قبل از گرم شدن چوب آب می شود . چسب به طور یکنواخت گرم شده و به طو یکنواخت خشک می شود. با استفاده از فرایند دی الکتریکی یک پرس تنها می تواند طی حدودا 30 دقیقه 100 ورقه سه لا یه ذخامت 1 سانتیمتر از تخته چند لا تهیه کند.

ترجمه : میلاد طاهری


ارسال شده در توسط میلاد طاهری-آرش کاویانی

در شبکه های شعاعی که بار ها در طول خط منشعب شده اند ، دز انشعابات انتهایی افت ولتاژ زیادی پدید می آید که مصرف کننده ی آخر خط دارای حداکثر افت ولتاژ یا کمترین ولتاژ خواهد بود .که یکی از روش های کم کردن این افت ولتاژ ، تغذیه از دو طرف است ، که در این حالت حداکثر افت ولتاژ یا کمترین ولتاژ فقط در یکی از نقاط خط اتفاق می افتد که مقدارش خیلی کمتر از وضعیتی است که همان شبکه با همان مقطقع ، فقط از یکسو تغذیه شود که این نقطه پایین ترین پتانسیل را دارا می باشد که به آن نقطه ی ژرف گویند.

را اه های تشخیص نقطه ی ژرف:

1. در نقطه ی ژرف افت ولتاژ حداکثر است.

2. در نقطه ی ژرف ولتاژ شبکه کمترین مقدار را دارا است.

3. در نقطه ی ژرف جهت جریان تغییر خواهد کرد .

4. در نقطه ی ژرف علامت جبری افت ولتاژ تغییر خواهد کرد

 


ارسال شده در توسط میلاد طاهری-آرش کاویانی

v      سیستمONAN   (روغن طبیعی – هوا طبیعی) :

در این سیستم ، هوا به طور طبیعی با سطح خارجی رادیاتورهای در تماس است و رادیاتورها به طور طبیعی با هوا خنک می شوند . همچنین گردش روغن در ترانسفورماتور نیز به طور طبیعی صورت می گیرد ؛ یعنی روغن گرم بالا می رود و روغن سرد ، جای آن را می گیرد .این نوع سیستم خنک کنندگی مختص ترانسفورماتورهای با قدرت کم است ؛ زیرا با افزایش قدرت ترانسفورماتور ، حرارت سیم پیچ ها زیاد می شود و روغن باید با سرعت بیشتری در تماس با هوای بیرون قرار گیرد و عمل خنک کنندگی با سرعت بیشتری انجام شود . از این نوع سیستم برای ترانسفورماتورهای قدرت تا MVA   30    مورد استفاده قرار می گیرد .

 

v      سیستم ONAF (روغن طبیعی – هوا اجباری) :

در این سیتم ، گردش روغن در داخل ترانسفورماتور به طور طبیعی صورت می گیرد ؛ ولی فن های نصب شده روی بدنه رادیاتورها ، سرعت تماس هوای خارج با بدنه رادیاتور را افزایش می دهد . لذا روغن سریعتر خنک می شود و طبعاً می توان توان ترانسفورماتور را بالا برد .

دمیدن هوا توسط فن ها می تواند به طور مداوم یا با فاصله تناوبی انجام شود ؛ بدین صورت که عملکرد فن می تواند تابعی از درجه حرارت روغن داخل ترانسفورماتور باشد و هنگامی که دمای روغن از حد معینی افزایش یافت ، فن ها به طور خودکار وارد مدار می شوند . البته هنگامی که درجه حرارت محیط خیلی بالا باشد ، ترانسفورماتور می تواند بدون سیستم فن و با خنک شدن طبیعی ، تقریباً تا دو سوم  توان نامی خود کار کند و در صورتی که بخواهیم با توان نامی کار کند ، باید فن ها شروع به کار کنند .

این نوع سیستم خنک کنندگی به طور وسیعی در ترانسفورماتورهای قدرت با توان بین 30 تا 60 مگا ولت آمپر مورد استفاده قرار می گیرد .

 

v      سیستم OFAF (روغن اجباری – هوا اجباری) :

در این سیستم ، گردش روغن در داخل ترانسفورماتور به کمک فن ، سرعت داده می شود تا انتقال حرارت با سرعت بیشتری انجام گیرد . فن های هوا نیز بدنه رادیاتورها را در تماس بیشتری با هوا قرار می دهند تا روغن را سریعتر خنک کنند . در این سیستم با توجه به سرعت بسیار بالای خنک کنندگی سیم پیچ ها ، می توان قدرت نامی ترانسفورماتور را به مقدار قابل توجهی افزایش داد . لازم به ذکر است که عموماً از این نوع سیستم خنک کنندگی در ترانسفورماتورهای با توان بیش از MVA   60 استفاده می شود

 

v      سیستم OFWF  (روغن اجباری – آب اجباری) :

در این سیستم ، ابتدا روغن توسط پمپ از بالای ترانسفورماتور وارد رادیاتور می شود تا پس از عبور از آن ، از پایین رادیاتور وارد ترانسفورماتور گردد . در رادیاتور ، آب خنک کنندگی هم در توسط پمپ در خلاف مسیر روغن در رادیاتور عبور می کند که باعث کاهش دمای روغن می شود . از این نوع سیستم در ترانسفورماتورهای با توان بیش از MVA   60 مورد استفاده قرار می گیرد .

v      سیستم ODWF (روغن اجباری در سیم پیچ و هسته – آب اجباری) :

در ترانسفورماتورهای با قدرت های بسیار بالا ، به منظور کاهش هرچه بیشتر دمای سیم  پیچ ها و هسته باید روغن را توسط پمپ ها ، با فشار و جهت مناسب از قسمت تحتانی تانک ترانسفورماتور به داخل سیم پیچ ها و هسته هدایت نمود . همچنین مشابه روش قبل ، با استفاده از رادیاتور و چرخش روغن در داخل آن و به واسطه تماس غیر مستقیم با آب خنک کنندگی ، دمای روغن به مقدار مورد نظر کاهش می یابد .

  


ارسال شده در توسط میلاد طاهری-آرش کاویانی

پست برق چیست؟
1-تعریف پست:
پست محلی است که تجهیزات انتقال انرژی درآن نصب وتبدیل ولتاژانجام می شودوبا استفاده از کلید ها امکان انجام مانورفراهم می شوددرواقع کاراصلی پست مبدل ولتاژ یاعمل سویچینگ بوده که دربسیاری از پستها ترکیب دو حالت فوق دیده می شود در خطوط انتقال
DC 
چون تلفات ناشی از افت ولتاژ ندارد وتلفات توان انتقالی بسیار پایین بوده ودر پایداری شبکه قدرت نقش مهمّی دارند لزا اخیرا ُ این پستها مورد توجه قراردارند ازاین پستها بیشتردر ولتاژهای بالا (800 کیلو ولت وبالاتر) و در خطوط طولانی به علت پایین بودن تلفات انتقال استفاده می شود.درشبکهای انتقال DC درصورت استفاده ازنول زمین می توان انرژی
الکتریکی دا توسط یک سیم به مصرف کننده انتقال داد.
2-انواع پست:
پستها را می توان ازنظر نوع وظیفه,هدف,محل نصب,نوع عایقی, به انواع مختلفی تقسیم کرد.
براساس نوع وظیفه وهدف ساخت:
پستهای افزاینده , پستهای انتقال انرژی , پستهای سویچینگ و کاهنده فوق توزیع .
ـــ براساس نوع عایقی:
پستها با عایق هوا, پستها با عایق گازی( که دارای مزایای زیراست):
پایین بودن مرکز ثقل تجهیزات در نتیجه مقاوم بودن در مقابله زلزله, کاهش حجم, ضریب ایمنی بسیار بالا باتوجه به اینکه همهً قسمت های برق دار و کنتاکت ها در محفظهً گاز
SF6
امکان آتش سوزی ندارد,
پایین بودن هزینهً نگهداری باتوجه به نیاز تعمیرات کم تر, استفاده د ر مناطق بسیار آلوده و مرطوب و مرتفع .
معایب پستها با عایق گازی :
گرانی سیستم و گرانی گاز
SF6
, نیاز به تخصص خاص برای نصب و تعمیرات,مشکلات حمل و نقل وآب بندی سیستم.
ـــ بر اساس نوع محل نصب تجهیزات :
نصب تجهیزات در فضای باز , نصب تجهیزات در فضای سرپوشیده .
معمولاُ پستها را از 33 کیلو ولت به بالا به صورت فضای باز ساخته وپستهای عایق گازی راچون فضای کمی دارندسرپوشیده خواهند ساخت.
اجزاع تشکیل دهنده پست :
پستهای فشار قوی از تجهیزات و قسمتهای زیر تشکیل می شود :
ترانس قدرت , ترانس زمین و مصرف داخلی , سویچگر , جبران کنندهای تون راکتیو , تاً سیسات جانبی الکتریکی ,ساختمان کنترل , سایر تاًسیسات ساختمانی .
ـ ترانس زمین:
از این ترانس در جاهایی که نقطهً اتصال زمین (نوترال) در دسترس نمی باشد که برای ایجاد نقطهً نوترال از ترانس زمین استفاده می شود . نوع اتصال در این ترانس به صورت زیکزاک
Zn است .
این ترانس دارای سه سیم پیچ می باشد که سیم پیچ هر فاز به دو قسمت مساوی تقسیم می شود و انتهای نصف سیم پیچ ستون اوٌل با نصف سیم پیچ ستون دوٌم در جهت عکس سری می باشد .
ـ ترانس مصرف داخلی:
از ترانس مصرف داخلی برای تغذیه مصارف داخلی پست استفاده می شود .
تغذیه ترانس مصرف داخلی شامل قسمتهای زیر است :
تغذیه موتورپمپ تپ چنجر , تغذیه بریکرهای
Kv20
, تغذیه فن و سیستم خنک کننده , شارژ باتری ها , مصارف روشنایی , تهویه ها . نوع اتصال سیم پیچ ها به صورت مثلث – ستاره با ویکتورکروپ (نوع اتصال بندی) DYn11 می باشد .
ـ سویچگر:
تشکیل شده از مجموعه ای از تجهیزات که فیدرهای مختلف را به باسبار و یا باسبار ها را در نقاط مختلف به یکدیگر با ولتاژ معینی ارتباط می دهند .
در پستهای مبدل ولتاژ ممکن است از دو یا سه سویچگر با ولتاژهای مختلف استفاده شود .
ـ تجهیزات سویچگر:
باسبار:
که خود تشکیل شده از مقره ها , کلمپها , اتصالات وهادیهای باسبار که به شکل سیم یا لولهًً توخالی و غیره است .
بریکر , سکسیونر , ترانسفورماتورهای اندازه گیری وحفاظتی , تجهیزات مربوت به سیستم ارتباطی , وسایل کوپلاژ مخابراتی(که شامل : موج گیر , خازن کوپلاژ , دستگاه تطبیق امپدانس است ) ,

برقگیر:
که برای حفاظت در برابر اضافه ولتاژ و برخورد صاعقه به خطوط است که در انواع میله ای , لوله ای , آرماتور , جرقه ای و مقاوتهای غیرخطی است .
ـ جبران کنندههای توان راکتیو:
جبران کننده ها شامل خازن وراکتورهای موازی می باشندکه به صورت اتصال ستاره در مدار قرار دارند و نیاز به فیدر جهت اتصال به باسبار می باشند که گاهی اوقات راکتورها در انتهای خطوط انتقال نیز نصب می شوند .
ـــ انواع راکتور ازنظر شکل عایقی :
راکتور با عایق بندی هوا , راکتور با عایق بندی روغنی .
ـــ انواع نصب راکتور سری :
راکتورسری با ژنراتور, راکتورسری باباسبار, راکتورسری با فیدرهای خروجی, راکتورسری بافیدرهای خروجی به صورت گروهی.

ـ ساختمان کنترل:
کلیهً ستگاه های اندازه گیری پارامترها, وسایل حفاظت وکنترل تجهیزات ازطریق کابلها از محوطهً بیرونی پست به داخل ساختمان کنترل ارتباط می یابد همچنین سیستمهای تغذیه جریان متناوب ومستقیم (
AC,DC
) در داخل ساختمان کنترل قراردارند,این ساختمان اداری تاًسیسات مورد نیاز جهت کار اپراتور می باشد که قسمت های زیر را دارا می باشد :
اتاق فرمان , فیدر خانه , باطری خانه , اتاق سیستم های توضیع برق  (
AC,DC
) , اتاق ارتباطات , دفتر , انبار و ...

ـ باطری خانه:
جهت تامین برق
DC
برای مصارف تغذیه رله های حفاظتی, موتورهای شارژ فنر و... مکانیزم های فرمان و روشنایی اضطراری و... نیاز به باطری خانه دارند که در اطاقکی تعدادی باطری با هم سری می شوند و
دردو مجموعه معمولاً 48 و110ولتی قرارمی گیرد وهرمجموعه با یک دستگاه باطری شارژ کوپل می شوند .

 


ارسال شده در توسط میلاد طاهری-آرش کاویانی

   مسئله ی انتخاب نوع ، سطح مقطع های کابل ،غلاف و روکش کابل هم از نظر بالا بردن ضریب اطمینان و هم کار آمدی شبکه و مسائل اقتصادی موضوعی مهم و البته پیش پا افتاده است که هر کارشناس و متخصص برقی نیز باید به آن اشراف کامل داشته باشد .

از موضوضوعات مهمی که در هر طراحی باید مد نظر قرار گرفته شود موضوع آینده نگری است ، باید در ابتدا این سوال مطرح شود که آیا این سیستم در سال های آتی امکان گسترش یا توسعه دارد ؟ آیا ظرفیت خروجی افزایش خواهد یافت؟ و یا آیا در سال های آینده کار آمد خواهد بود ؟ با توجه به خصوصی شدن اکثر صنایع مثائل اقتصادی و سود دهی بیشتر با حداقل سرمایه گذاری حرف اول را می زند ،پس طرح علاوه بر حداکثر کاربری باید حداقل هزینه راداشته باشد ، تفاوت هزینه استفاده از یک کابل با یک شماره سطح مقطع بیشتر ممکن است به چندین میلیون تومان برسد .

در یکی از طرح هاا که بنده خودم شاهد آن بودم خرید نوعی شین مسی برای یک پست داخلی در یک شرکت خصوصی 5 میلیون تومان هزینه شد با این که طول این شین ها حدود 2 متر بود.

1. ولتاژ نامی : اولین مسئله در انتخاب شین ولتاز گذرنده از هادی می باشد ولی این موضوع موضوع تعیین کننده نیست.

2. جریان مجاز : مهم ترین مسئله در انتخاب سطح مقطع هادی  جریان مجاز یا جریان نامی از هادی است که خود آن نیز به عوامل زیر وابسته است:

الف . دما

ب . ضریب همجواری ( تعداد کابل در کانال و نوع چینش )

پ. نوع خاک و عمق دفن کابل که در واقع آن ها از مسائل مربوط به دما ی هادی می باشد و باعث انتقال حرارت کابل به محیط می شوند

سه مورد ذکر شده به صورت ضریب تصحیح در جریان محاسبه شده اعمال می شوند .

فرمول به محاسبه ی جریان در سیست های تک فاز:

                                                                                                   W / V ηCOSφ  = I

W توان خروجی موتور یا هر مصرف کننده ی دیگر

V ولتاژ مصرف کننده

η راندمان مصرف کننده

COSφ ضریب قدرت

راندمان موتور ها معمولا 0.5 - 0.6 و ضریب قدرت آن ها 0.6- 0.7 می باشد تنها در موتور ها باکار کرد در حالت خازنی ضریب قدرت آن ها حدود 0.9 می باشد .

فرمول محاسبه ی جریان در سیستم های سه فاز :

    W / V√3 ηCOSφ  = I 

واضح است که فقط در یک 3√ با سیستم تک فاز متفاوت است.

3.  افت ولتاژ :

مسئله ی افت ولتاژ  مجاز مصرف کننده با افت ولتاژ در  هادی باید مقایسه شود و در حالت استاندارد نباید بیشتر از 5% باشد .

4. اتصال کتاه:

به وضوح مشخص است که در هنگام اتصال کوتاه به ماکسیمم جریان خواهیم رسید پس باید مدت زمان تحمل این جریان از طرف هادی از مدت زمان عمل کرد سیستم های حفاظتی بیشتر باشد  تا آسیبی به کابل ها در زمان اتصال کوتاه یا جریان های گذرا وارد نشود.

البته مسئله انتخاب کابل ها وشین ها بسیار گسترده تر بوده ولی همین مسائل برای استفاده های روزمره کفایت می کند سعی می کنم در فرصت های دیگر قدری تخصصی تر مسئله را بررسی کنم .


ارسال شده در توسط میلاد طاهری-آرش کاویانی
<      1   2   3